Guido van Meerbeek
Collectievrijwilliger Rijksmuseum Muiderslot
Tien jaar geleden had Guido, van huis uit opgeleid als graficus, nooit durven dromen dat hij zijn dagen zou vullen met zijn grootste passie: geschiedenis. “Toen ik deels werd afgekeurd voor mijn werk, ben ik gaan zoeken naar een andere invulling van mijn tijd. Ik ging aan de slag bij het Edams Museum; ik kwam daar een keer als bezoeker, maar toen was het gesloten bij gebrek aan vrijwilligers. Ik heb me meteen opgegeven. Ook werkte ik bij Museumboerderij West-Frisia van de Adriaan Donker Stichting. Daar hoorde ik het verhaal over Graaf Willem II die bij Hoogwoud door het ijs was gezakt en zo zijn leven én de strijd tegen de Westfriezen verloor. ‘Met dat verhaal moet ik een keer naar het Muiderslot,’ dacht ik toen al. Floris V, zijn zoon, heeft immers het Muiderslot laten bouwen.”

“Kom maar hier”
In Edam leerde Guido vooral over de scheepsbouw en oude schepen. Hij had eerder een advertentie zien staan waarin gezocht werd naar een vrijwilliger op het 17de-eeuwse Museumschip de Halve Maen. “Toen voelde ik me daar nog niet sterk genoeg voor, maar enkele jaren later wel. Ik stapte voor mijn gevoel van het ene prachtige schilderij in het andere. Toen het schip in juni 2020 een paar maanden in Delfshaven lag, ben ik alsnog naar het Muiderslot gegaan. Ik heb gewoon aangebeld en verteld over Willen II en het VOC-schip de Halve Maen. Ze begrepen het direct: kom maar hier!”
Collectiebeheer
Naast het Edams Museum en Museumschip Halve Maen, kan nu ook Rijksmuseum Muiderslot op Guido rekenen. “Hier doe ik een ochtend in de week collectiebeheer. Dan loop ik door het museum te rennen met een stofdoek! Het is geweldig om op de plek zelf te zijn waar al die historie heeft plaatsgevonden. En samen te werken met mensen die dezelfde interesses hebben. Een fijne club: het is echt een ochtend om naar uit te kijken.” Guido windt er geen doekjes om; hij denkt dat hij nooit eerder zo gelukkig was als nu. “Ik heb een prachtige invulling kunnen geven aan de tijd die ik opeens beschikbaar had. Het vrijwilligerswerk heeft mij ongelofelijk veel gebracht. Ik draai mijn hand niet meer om voor dingen waar ik vroeger tegenop zag. En ik ben voortdurend omringd door geschiedenis, mijn grote passie. Mooier wordt het niet.”

Auteur: Sarah Saarberg
Foto’s: Maarten van Haaff